หน้าฝนระวัง คนมีโรคประจำตัวเสี่ยงเสียชีวิตจากไข้หวัดใหญ่

ไข้หวัดใหญ่เป็นโรคติดต่อทางระบบทางเดินหายใจที่มีการระบาดใหญ่อย่างกว้างขวางเป็นครั้งคราว โดยเฉพาะในสังคมเมืองที่ผู้คนทำงานในอาคาร ใช้ระบบหมุนเวียนอากาศร่วมกันหรือการเดินทางอาศัยระบบการขนส่งมวลชนที่ผู้คนแออัด ได้แก่ รถไฟ เครื่องบิน การเดินทางระหว่างประเทศรวดเร็วขึ้นเป็นผลทำให้เกิดการระบาดของโรคแพร่กระจายโดยง่ายและรวดเร็ว การป้องกันโรคโดยการฉีดวัคซีนในบุคคลที่มีความเสี่ยงที่จะเกิดภาวะแทรกซ้อนอันตรายหลังเกิดโรคไข้หวัดใหญ่เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง

ไข้หวัดใหญ่เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อไวรัส (Influenza Virus)

ทำให้เกิดโรคกับระบบทางเดินหายใจ แต่มีความรุนแรงมากกว่าไวรัสทางเดินหายใจอื่น ๆ  โดยเฉพาะกลุ่มเสี่ยงอาจทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิตได้

กลุ่มเสี่ยง ได้แก่

• ผู้สูงอายุ
• ผู้ที่มีโรคประจำตัว เช่น โรคปอด, โรคหัวใจ, โรคเบาหวาน, หญิงตั้งครรภ์
• ผู้ที่มีความต้านทานร่างกายไม่แข็งแรง

อาการไข้หวัดใหญ่

​

• ไข้
• ปวดศีรษะ
• ปวดเมื่อยตัว
• เหนื่อย
• ไอแห้ง ๆ
• เจ็บคอ
• มีน้ำมูก
• ในเด็กอาจมีอาการคลื่นไส้  อาเจียน  ท้องเสียได้ 

จะมีโอกาสในการเกิดโรคได้ตลอดปี แต่ระยะเวลาที่จะมีการระบาดมากในฤดูฝนและไวรัสไข้หวัดใหญ่จะติดต่อผ่านเสมหะของผู้ป่วยโดยการไอหรือจามแล้วเข้าสู่ปากและจมูกของผู้ใกล้ชิด ส่วนน้อยเกิดจากการสัมผัสกับเสมหะของผู้ป่วยที่ติดกับสิ่งของเครื่องใช้แล้วมือที่สัมผัสเชื้อมาสัมผัสที่ปากหรือจมูกจะเกิดโรคได้เช่นกัน

​

ภาวะแทรกซ้อน

หลังเกิดอาการของไข้หวัดใหญ่ ผู้สูงอายุและผู้ที่มีโรคประจำตัวจะมีโอกาสเกิดภาวะแทรกซ้อน เช่น

• ปอดอักเสบจากเชื้อแบคทีเรีย
• ภาวะขาดน้ำ
• ทำให้โรคประจำตัวที่เป็นอยู่แย่ลง เช่น ภาวะหัวใจวาย, หอบหืด, เบาหวาน ซึ่งจะทำให้ผู้ป่วยเหล่านี้มีโอกาสเสียชีวิตได้

การป้องกันโรค 

• การฉีดวัคซีนเป็นการป้องกันโรคที่ดีที่สุด
• หลีกเลี่ยงการสัมผัสกับผู้ป่วยและเสมหะของผู้ป่วย
• ล้างมือบ่อย ๆ
• หลีกเลี่ยงการสัมผัสจมูก ตา  ปากของตัวเองหลังจากสัมผัสกับผู้ป่วย
• เมื่อมีอาการที่สงสัยไข้หวัดใหญ่ ควรอยู่ห่างผู้อื่น ปิดปาก จมูก  เวลาไอหรือจาม
  
  

​

ใครควรได้รับการฉีดวัคซีน

• ผู้สูงอายุ
• ผู้ที่มีโรคประจำตัว ได้แก่ โรคปอดเรื้อรัง, หอบหืด, เบาหวาน, โรคไต, โรคหัวใจ, โรคตับ, โรคเอดส์
• สมาชิกในครอบครัวที่เป็นโรคเรื้อรังดังกล่าว
• หญิงตั้งครรภ์ 3 เดือนขึ้นไป
• ผู้ต้องการลดอันตรายจากการติดเชื้อ

ปกติควรฉีดวัคซีนก่อนช่วงที่จะมีการระบาดของโรค ในประเทศไทยควรฉีดระหว่างเดือนมกราคม – มิถุนายนของทุกปี โดยร่างกายจะสร้างภูมิคุ้มกันโรคหลังการฉีดวัคซีน 2 สัปดาห์ จำเป็นต้องฉีดวัคซีนทุกปีเนื่องจากเชื้อไข้หวัดมีการเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ที่ระบาดและวัคซีนจะสร้างภูมิคุ้มกันโรคไวรัส ไข้หวัดใหญ่เฉพาะสายพันธุ์ที่ฉีดได้ประมาณ  1  ปีเท่านั้น และการระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่จะเปลี่ยนสายพันธ์ุได้บ่อย วัคซีนที่ผลิตแต่ละปีจะเป็นวัคซีนเฉพาะสายพันธุ์ที่กำลังระบาดในปีนั้นเท่านั้น ดังนั้นจึงต้องฉีดวัคซีนปีละครั้ง

​ 

ประสิทธิภาพของวัคซีน

วัคซีนได้ผลในการป้องกันโรคประมาณ 70 – 90 % แต่ในผู้สูงอายุ การตอบสนองต่อวัคซีนจะน้อยลง เนื่องจากความต้านทานของร่างกายน้อยกว่าปกติ แต่ยังมีประโยชน์ในการลดภาวะแทรกซ้อน โอกาสที่ต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลและการเสียชีวิตได้