အိပ်စက်ခြင်း

အိပ်မပျော်ခြင်း၏အဖြစ်များသောလက္ခဏာများမှာ

• ဟောက်ခြင်း – ဟောက်ခြင်းကို သမရိုးကျဟောက်ခြင်း (primary snoring) သို့မဟုတ် အိပ်ပျော်နေစဥ် လေပြွန်ပိတ်ပြီးရုတ်တရက် အသက်ရှူရပ်ခြင်း (Obstructive sleep apnea) အဖြစ် သတ်မှတ်နိုင်ပါသည်။ သမရိုးကျဟောက်ခြင်း သည် အသက်ရှူကြပ်ခြင်းမရှိဘဲ အိပ်ပျော်နေစဉ် အသက်ရှူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာတွင် ကျယ်လောင်သော အသက်ရှူသံများကြားရခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ Obstructive sleep apnea တွင် အသက်ရှုရန် ကြိုးပမ်းနေသော်လည်း လေစီးဆင်းမှုအား လျော့နည်းခြင်း သို့မဟုတ် ရပ်တန့်သွားခြင်းများ ပါဝင်ပါသည်။ ဦးနှောက်သည် အသက်ရှူမဝခြင်းကိုအာရုံခံပြီး အိပ်ပျော်နေသောခန္ဓာကိုယ်ကိုနိုးကြားစေသောကြောင့် အသက်ရှူလမ်းကြောင်းကို ဖွင့်ပေးနိုင်ပါသည်။ အကယ်၍ Obstructive sleep apnea ကိုမကုသဘဲထားပါကသွေးတိုးခြင်း၊ နှလုံးအားနည်းခြင်း၊ နှလုံးခုန်နှုန်းမမှန်ခြင်း၊ ရုတ်တရက်နှလုံးဖောက်ခြင်း၊ ဆီးချိုရောဂါ၊ အစာအိမ်နှင့် အစာရေမျိုပြွန်ရောဂါ၊ လေဖြတ်ခြင်းနှင့် အတိတ်မေ့ရောဂါ အပါအဝင် ကျန်းမာရေးပြဿနာများ ဖြစ်နိုင်ခြေကိုတိုးလာစေပါသည်။
• အိပ်ပျော်နေစဉ် အသက်ရှုရပ်ခြင်း– အိပ်ပျော်နေစဉ်အသက်ရှူရပ်ခြင်းသည် လူနာများတွင် အတွေ့အများဆုံးသော လက္ခဏာရပ်ဖြစ်ပြီး ညဘက်အိပ်ပျော်နေစဉ်တွင် အသက်ရှူရပ်သွားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ အထူးသဖြင့် လူနာများသည် မိမိကိုယ်ကိုသတိမထားမိဘဲ အိပ်ပျော်သွားသောအခါတွင် အသက်ရှူကြပ်ပြီးလန့်နိုးခြင်း နှင့် ပင့်သက်ရှိုက်ပြီးလန့်နိုးခြင်း ကဲ့သို့သော လက္ခဏာများမဖြစ်ပေါ်ပါက ၎င်းကိုသတိထားမိနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။
• ညအချိန်ဆီးသွားခြင်း– ညဘက်အိပ်စက်ချိန်တွင် မကြာခဏဆီးသွားခြင်းသည် ဆီးချိုရောဂါ နှင့် ဆီးကျိတ်ရောင်ရောဂါ BPH (Benign Prostatic Hyperplasia) ရှိသူများတွင်သာမက အိပ်ရာမဝင်မီ ရေအမြောက်အမြားသောက်သောသူများ၊ Obstructive sleep apnea ရှိသော လူနာများတွင်ပါ အဖြစ်များသောလက္ခဏာဖြစ်ပါသည်။
• နံနက်ပိုင်းခေါင်းကိုက်ခြင်း– ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ပမာဏများလာခြင်းကြောင့် အိပ်ပျော်နေစဥ် အသက်ရှူကြပ်ခြင်းသည် နံနက်ပိုင်းတွင်ခေါင်းကိုက်ခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပါသည်။
• အငြိမ်မနေသော ခြေထောက်များ– ၎င်းသည် ခြေထောက်များကို လှုပ်ရှားရန် တွန်းအားတစ်ခုဖြစ်စေပြီး သက်တောင့်သက်သာ အိပ်ပျော်စေရန်အတွက် ခဲယဥ်းနိုင်ပါသည်။ ရောဂါလက္ခဏာများသည် ညအချိန်တွင် ပိုမိုဆိုးရွားတတ်ပါသည်။ ဤလက္ခဏာကိုသွေးအားနည်းရောဂါရှိသောလူနာများ (သံဓာတ်ချို့တဲ့သောလူနာများ)၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်အမျိုးသမီးများ၊ နာတာရှည်ကျောက်ကပ်ဆိုင်ရာ ချို့ယွင်းနေသော လူနာများနှင့် အခြားသောအရာများတွင်လည်း မကြာခဏတွေ့ရှိရတတ်ပါသည်။
• အချိန်အခါအလိုက် ခြေလက်လှုပ်ရှားမှုမမှန်ခြင်း– အိပ်ပျော်နေစဉ်တွင်း မကြာခဏကြွက်တက်ခြင်း သို့မဟုတ် ခြေထောက်များလှုပ်ရမ်းခြင်းကဲ့သို့သော လက္ခဏာရပ်များ။
• နေ့လည်ဘက်တွင်အလွန်အကျွံအိပ်ငိုက်ခြင်း (hypersomnia): အိပ်ပျော်နေစဥ်ဟောက်ခြင်းနှင့် ဆက်စပ်နေသော အိပ်ရေးမဝခြင်းသည် နေ့ခင်းဘက်တွင်အလွန်အကျွံအိပ်ငိုက်ခြင်း၊ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ခြင်းနှင့် စိတ်တိုခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေပါသည်။ ဆက်စပ်သက်ရောက်မှုများအားလုံးသည် လူနာ၏နေ့စဉ်လုပ်ငန်းဆောင်တာများဖြစ်သော အလုပ်လုပ်နိုင်စွမ်းနှင့် ဘေးအန္တရာယ်ကင်းစွာကားမောင်းနိုင်မှု ကိစ္စရပ်များတွင် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေပါသည်။ နေ့ခင်းဘက်တွင်အလွန်အကျွံအိပ်ငိုက်ခြင်းသည် တိကျသောရောဂါရှာဖွေမှုနှင့် သင့်လျော်သောကုသမှုကိုရယူနိုင်ရန် ဆေးစစ်ကုသမှုကိုချက်ခြင်းခံယူရမည်ဟုညွှန်ပြနေသည့် အရေးကြီးသောသတိပေးလက္ခဏာတစ်ရပ် ဖြစ်ပါသည်။ ဤလက္ခဏာကို ပုံမှန်အားဖြင့် အိပ်မပျော်ခြင်း၊ အိပ်ပျော်နေစဥ်အသက်ရှူကြပ်ခြင်း နှင့် နေ့ခင်းဘက်တွင် အလွန်အမင်း ငိုက်မျဉ်းခြင်း၊ ရုတ်တရက် အိပ်ရေးပျက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်လာသော နာတာရှည်အိပ်စက်ခြင်းရောဂါ (narcolepsy) အစရှိသည့် အိပ်စက်ခြင်းဆိုင်ရာမူမမှန်မှုများတွင် တွေ့ရပါသည်။
• မှတ်ဥာဏ်ဆိုင်ရာလုပ်ဆောင်ချက်များချို့ယွင်းခြင်း– လုံလောက်သောအိပ်စက်ခြင်းမရှိခြင်းကြောင့် circadian စည်းချက်ပြတ်တောက်မှုသည် ရေတိုနှင့်ရေရှည်နှစ်ရပ်စလုံးတွင် မှတ်ဥာဏ်ဆိုင်ရာ လုပ်ဆောင်ချက်များအားနည်းခြင်း၊ မှတ်ဥာဏ်ချို့ယွင်းခြင်းအန္တရာယ်များနှင့် အခိုင်အမာဆက်စပ်နေပါသည်။ ထို့ကြောင့်မကုသဘဲထားပါက မှတ်ဉာဏ်ချို့ယွင်းခြင်းများဆီသို့ ဦးတည်သွားစေနိုင်ပါသည်။